เสน่ห์การฟังเพลงจากตลับเทป "เทปคาสเซ็ท"


ในยุคที่เรารอฟังเพลงจากรายการวิทยุ รอดูมิวสิควิดีโอจากโทรทัศน์ อีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยคือการฟังเพลงจาก"ตลับเทป"มันมีมนต์เสน่ห์เป็นอะไรที่ทำให้เราคิดถึง เป็นวิธีการฟังเพลงที่วิเศษสุดในช่วงหนึ่งของชีวิตใครหลายๆคน เริ่มตั้งแต่การออกไปหาซื้อเทปตามแผงขาย เทปบางม้วนที่เราต้องการอาจหาไม่ได้จากแผงแรกก็ต้องไปหาจากแผงอื่นเรื่อยๆ กว่าจะเจอบางทีก็ทำเอาเหนื่อยเลยล่ะครับ แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะมันเป็นความสุขเหลือเกินที่เราได้เทปม้วนนั้นมาไว้ฟังเพลงโปรด มันเป็นอะไรที่มีคุณค่ามากๆ 

เมื่อเราได้เทปม้วนนั้นมาแล้วแกะแผ่นพลาสติกใสที่หุ้มตลับเทปออก นำเทปใหม่ป้ายแดงไปใส่เครื่องเล่นเปิดฟัง อารมณ์ในตอนนั้นมันจะฟินสุดๆเหมือนขึ้นสวรรค์เลย สิ่งที่เราจะทำตามต่อจากนี้คือ หยิบปกเทปออกมาดูรายละเอียดต่างๆอย่างทะนุถนอม ดูคำร้อง ร้องตาม ดูเครดิตต่างๆ รวมถึง นักร้องนักดนตรี ที่จะมีบทความขอบคุณ ของแต่ล่ะคน โอโฮ มันช่างพาให้หวนคิดถึงอดีตซะเหลือเกิ้นนน ส่วนศิลปินหรือวงไหน ดังก็จะดังชนิดที่ว่า คนไทยส่วนใหญ่ต้องรู้จัก ผมเชื่อว่าส่วนหนึ่งมาจากสิ่งเหล่านี้ล่ะที่ทำให้คนจดจำ มีความผูกพันกับศิลปิน จนทำให้หลายๆศิลปินดังข้ามยุคจากอดีตมาจนถึงปัจจุบัน

นึกถึงตอนที่เทปโดนดูดเข้าไปพันในเครื่อง แม่เจ้าโว๊ย!! หัวใจแทบสลาย ปวดใจ เสียอารมณ์สุดๆ ต้องค่อยๆดึงเบาๆทีละนิดๆ ใจร้อนไม่ได้เดี๋ยวเทปขาด ค่อยๆบรรจงแกะอย่างปราณีตมือเบาเท่าที่จะเบาได้ แต่ถึงยังไงตรงนี้ก็ต้องมีเสียงสะดุดอยู่ดี เฮ้อ...

จะเลือกฟังเพลงนี้เพลงนั้น ต้องกรอหมุนเดินหน้าถอยหลังอยู่พักใหญ่ๆ กว่าจะเจอเพลงที่ต้องการฟัง ถ้าเป็นเครื่องเล่นรุ่นที่มีเลขหมุนตามเวลากรอเทปจะหาเพลงง่ายหน่อยครับ แต่ถ้าไปเจอรุ่นที่ไม่มีเลขก็ต้องใช้ฝีมือและความรู้สึกกะระยะเอา ถ้าเพลงอยู่อีกหน้า ต้องกด eject เอาออกมาสลับหน้า A ไปหน้า B

หัวเทปสกปรก เสียงจะมัวซัวไม่แจ่มไม่ใส ก็ต้องเอาสำลีชุบน้ำยาล้างหัวเทป ที่เป็นน้ำใสๆถูกแล้วเย็นมือ มาถูๆให้สะอาด เสียงถึงจะกลับมาสดใสเหมือนเดิม ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นแอลกอฮอล์ แต่ก็ไม่มั่นใจเพราะขวดที่ใส่มาส่วนใหญ่จะเป็นชวดกลมๆสีน้ำตาลทึบไม่ค่อยแปะฉลากกำกับ

วันไหนสายพานเทปขาดจะรู้สึกเซ็งมากๆ เครื่องจะหมุนไม่ไปต้องส่งร้านซ่อม ผมจำได้ว่าค่าเปลี่ยนสายพานตอนนั้นแพงมากๆ ทั้งที่อะไหล่มันน่าจะไม่แพงมากขนาดนั้น บางทีสายพานยืดก็ต้องไปเปลี่ยนเหมือนกัน ยังนึดขำเวลาที่สายพานยืด เวลาเอาเทปมาเปิดฟังเสียงมันใหญ่ๆ ยืดๆ ยานๆ ฟังไปก็ขำไปครับ

นอกจากสายพานยืดม้วนเทปก็ยืดเหมือนกันนะครับ เราต้องเอาไปแช่ตู้เย็น เป็นวิธีการชุบชีวิตให้ม้วนเทปอย่างหนึ่งที่เราทำตามๆกันมา แต่มันก็ใช้ได้ผลบ้างเป็นบางครั้งนะครับ ก่อนแช่ต้องใสถุงพลาสติกเอาหนังยางมัดปากกันชื้น  

เวลาเพื่อนยืมเทปแล้วชอบไม่คืนเราจะต้องทวงทุกครั้งเลย บางทีทวงแล้วยังขอเอาไว้ฟังต่ออีกวันสองวัน พอถึงเวลาคืนทำเป็นลืมยังไม่ยอมคืนก็ต้องทวงซ้ำอีก ทวงซ้ำไปซ้ำมาจนบางครั้งต้องบุกไปเอาคืนถึงที่เลยครับกว่าจะได้ของคืน บางม้วนเราก็ลืมไปเลย จนกลายเป็นของเพื่อนไปโดยปริยาย

ใครเคยเอาเทปเปล่ามาอัดเสียงตัวเองเล่นหรือเปล่าครับ อย่างเช่น พูดอัดเข้าไปแล้วมานั่งฟังขำเสียงตัวเอง แอบอัดเสียงเพื่อนเวลานอนกรนเอาไว้แกล้ง ส่วนผมชอบอัดเสียงตัวเองร้องเพลงเอาไว้ฟังเล่น นี่แหละบรรยากาศส่วนหนึ่งของยุค"อนาล็อก สเน่ห์ที่หาไม่ได้จากการฟังเพลงยุค"ดิจิตอล"

วิดีโอโดย Сергей Новокрещенных จาก Pixabay

Tag

ยุคอนาล็อก ยุคดิจิตอล เล่า ประสบการณ์ เสน่ห์ เทป คาสเซ๊ท ตลับเทป ม้วนเทป เครื่องเล่นเทป เรื่องที่อ่านแล้วสบายใจ เรื่องเก่าที่ทำให้เรานึกถึงอดีต เรื่องที่ทำให้เราคิดถึงตอนเป็นเด็ก เรื่องที่ทำให้เราคิดถึงตอนเป็นวัยรุ่น




แสดงความคิดเห็น

ใหม่กว่า เก่ากว่า